Bombardier DHC8 Q400 NextGen - zdjęcie Antoni Szalecki
Konstrukcja ta wprowadzona została w roku 1984 przez firmę DeHavilland Canada. DHC8 był następcą podobnej maszyny, DHC7 o własnościach STOL (Short Take-off and Landing - samolot mogący operować na krótkich pasach startowych). DHC-8 nie osiągnął wprawdzie własności STOL, ale i tak może operować z dość krótkich pasów startowych. Zgodnie z moimi informacjami, maszyna może wystartować z pasa krótszego niż 1000 m (w przypadku wcześniejszych wersji samolotu). Jest to turbośmigłowy górnopłat średniego zasięgu, z usterzeniem w układzie T.
Wersja -100 weszła do użytku w 1985 roku. Jej pojemność to ok. 38 pasażerów. Nie zamierzam jednak przedstawiać tu w szczegółach całej historii tego samolotu, a jedynie poglądowo przedstawić, czym jest. Dlatego przejdę od razu do wersji obecnie używanej.
Obecnie, samoloty te produkuje Bombardier. Obecna wersja, Q400 NextGen, to następca wersji Q400 z przeprojektowaną kabiną pasażerską, podwoziem i mniejszym zużyciem paliwa. Q400 to samolot o pojemności ok. 80 miejsc. Do użytku wszedł w 2000 roku. Maszyna posiada oczywiście nowoczesny "kokpit szklany" (z systemem awioniki firmy Thales, 5 ekranów LCD). Jedną z jej zalet jest też system AVNS (Active Noise and Vibration Suppression) - system aktywnego tłumienia drgań i hałasu. Co więcej, maszyna posiada pomocniczy zespół napędowy APU, oraz bardziej przestronną kabinę pasażerską, jak również lepsze osiągi, jest zatem często wybierana zamiast samolotów z rodziny ATR, mimo że są one znacznie tańsze.
