Lotnictwo cywilne

Samoloty pasażerskie

McDonnell Douglas MD80

McDonnell Douglas MD-82 (Zdjęcie z Wikipedii / A photo from Wikipedia)

Samolot MD-80 to ulepszona wersja Douglasa DC-9. Warto wspomnieć, że pierwotnie, samolot nazywał się Douglas DC9 Super 80. Pierwszy DC-9 poderwał się do lotu 25 lutego 1965 roku. Nikt wtedy nie przypuszczał, że dzięki tej konstrukcji firma odniesie taki sukces. DC-9 był samolotem ze skrzydłami w skosie i usterzeniem w układzie typu T, przeznaczonym na trasy krótkiego i średniego zasięgu. Na pokład mógł zabrać 90 osób w układzie 3+2 (w układzie wyłącznie klasy ekonomicznej). Napędzały go 2 zamontowane przy ogonie silniki Pratt & Whitney JT8D-5 lub JT8D-7. Maksymalna masa startowa maszyny to 41 100 kg. Samolot miał zasięg 2 340 km.

Zamontowanie silników na ogonie miało kilka plusów. Po pierwsze, klapy i sloty można było zastosować na całej długości skrzydła, dzięki czemu można było zmniejszyć prędkości startu i podejścia do lądowania (a więc operować z krótszych pasów startowych). Zmniejszało to również ryzyko zassania czegoś do silnika podczas startu.

Powstało kilka wersji rozwojowych samolotu DC-9. Ostatnia wersja to DC-9-50, który miał wydłużony kadłub i mocniejsze silniki. Mógł on zabrać na pokład do 139 pasażerów. Zasięg tej wersji to 3 030 km.

DC-9 Super 80 powstał w 1979 roku właśnie jako wersja rozwojowa DC-9-50. Również powstało kilka wersji samolotu, z czego wartą uwagi jest wersja MD-87, pierwsza z elementami "kokpitu szklanego" (pierwszy lot w 1987 roku). Kolejna to MD-88, jest to MD-82 z unowocześnionym kokpitem. Powstała również wersja MD-90 (silniki V2500)Ostatnia wersja produkcyjna to MD-95 (sprzedawana później jako Boeing 717, po przejęciu firmy McDonnell Douglas przez Boeinga). Jej pierwszy lot, jak nazwa wskazuje, odbył się w roku 1995. Jednym z wielu unowocześnień tej wersji było zastosowanie systemu FADEC (pełne sterowanie elektroniczne silnika).

Choć samoloty serii DC-9 / MD-80 obecnie nie są już "hitem", to jednak warto wspomnieć, że były one znaczącą konstrukcją w historii lotnictwa cywilnego. Wyprodukowano ponad 2200 egzemplarzy w różnych wersjach. Jednymi z bardziej znaczących ich użytkowników są m.in. linie American Airlines, Delta Air Lines, Iberia, Alitalia czy SAS.

Dane techniczne: