Większości pasażerów bilet lotniczy kojarzy się z otrzymywaną w kasie biletowej „książeczką”. Otrzymywany przy zakupie bilet był umieszczony w okładce z logo przewoźnika, zawierającej oprócz tego regulamin przewozu. Rzeczywiście, do niedawna tak właśnie wyglądał bilet. Jednak wydawanie pasażerom „tradycyjnych” papierowych biletów wiązało się ze znacznymi kosztami. Wydawałoby się, że wydrukowanie biletu nie powinno być drogie, jednak jeśli takich biletów linia musiałaby wydrukować rocznie kilka milionów, ukazują się znaczne wydatki.
Obecnie, bilet tradycyjny został praktycznie niemal całkowicie wyparty przez tzw. „bilet elektroniczny”. Większość sprzedawanych na rynku biletów lotniczych stanowią teraz właśnie bilety elektroniczne, a przewiduje się, że już w niedalekiej przyszłości ta forma biletu będzie jedyną dostępną.
„Bilet elektroniczny” (e – ticket) to zapis elektroniczny w systemie rezerwacyjnym przewoźnika. Jego podstawą jest literowo-cyfrowy kod rezerwacji, który pasażer podaje przy odprawie na rejs.
Większość rezerwacji dokonywana jest obecnie przez pasażerów albo przez internet (na stronach internetowych przewoźnika), albo poprzez tzw. telecentrum (call centre), przy pomocy konsultanta telefonicznego. Niestety, systemy rezerwacyjne przewoźników są jeszcze na tyle rozbudowane, by pozwolić na rezerwację przez internet pasażerom o specjalnych wymaganiach. Np. pasażerowie niepełnosprawni lub przewożący „kłopotliwe” pakunki (np. sprzęt sportowy) w większości przypadków mogą dokonać rezerwacji wyłącznie za pośrednictwem telecentrum.
W przypadku rezerwacji przez internet, pasażer wybiera żądany przelot, podaje swoje dane osobowe, a następnie dokonuje płatności. Najczęściej płatność dokonywana jest za pomocą karty kredytowej, jednak niektóre linie lotnicze umożliwiają także płatność przelewem. W niektórych liniach zakup biletu w kasie biletowej i płatność gotówką są już niemożliwe. Pasażerowi następnie przysyłane jest (na wskazany przez niego adres e-mail) potwierdzenie rezerwacji (najczęściej jako dołączony do wiadomości e – mail plik pdf). Zawiera on szczegóły dotyczące dokonanej rezerwacji (dane lotu i pasażera) oraz płatności. To potwierdzenie rezerwacji pasażer może wydrukować na zwykłej domowej drukarce. Z tym potwierdzeniem (które jest współczesnym odpowiednikiem biletu lotniczego) pasażer udaje się na lotnisko.
W przypadku rezerwacji poprzez telecentrum, cała „procedura” rezerwacji ma podobny przebieg, z tą tylko różnicą, że pasażer przekazuje telefonicznie agentowi sprzedaży wszystkie dane, natomiast ów agent dokonuje rezerwacji w imieniu pasażera, przesyłając mu następnie e – mailem potwierdzenie rezerwacji.
Dla linii lotniczych, taka forma dokonywania rezerwacji i płatności jest o tyle wygodna, że pozwala na zaoszczędzenie kosztów związanych z drukowaniem biletów oraz pozwala zredukować liczbę zatrudnionych pracowników (ponieważ jedynymi pracownikami sprzedaży są agenci telecentrum, nie ma wtedy potrzeby zatrudniania na każdym obsługiwanym przez przewoźnika lotnisku kasjerów lotniczych). Dla pasażera natomiast (o ile tylko posiada komputer z dostępem do internetu) korzyść jest oczywista – oszczędza czas związany z dojazdem na lotnisko i czekaniem w kolejce do kas biletowych. Jeśli pasażer nie ma dostępu do internetu, może dokonać rezerwacji w biurze podróży, które wydrukuje mu potwierdzenie rezerwacji.
E – ticket to forma biletu szczególnie popularna wśród tzw. tanich przewoźników (low – cost airlines). W przypadku takich przewoźników jest to często jedyna dostępna forma sprzedaży biletu. O ile przewoźnicy „tradycyjni” oferują jeszcze tzw. bilety papierowe (tradycyjne), to często zakup biletu w formie „papierowej” wiąże się z dodatkowymi opłatami, w efekcie czego koszt całkowity lotu ponoszony przez pasażera może być znacznie wyższy niż w przypadku biletu elektronicznego.
Linie lotnicze powoli dążą również do tego, by pasażer mógł sam drukować nie tylko potwierdzenie rezerwacji, ale także kartę pokładową (włącznie z wyborem miejsca w samolocie). Taki „e – check-in” (odprawa biletowa) , możliwy w przypadku pasażerów podróżujących wyłącznie z bagażem podręcznym pozwala pasażerowi na bezpośrednie udanie się do wyjścia do samolotu.
Oczywiście, zakupy biletów elektronicznych są „dość bezpieczne”. W przypadku transakcji internetowych, większość linii stosuje połączenia szyfrowane (SSL), zaś rozmowy z agentami telecentrum są, ze względów bezpieczeństwa, nagrywane.