Embraer ERJ 145 to brazylijski, 50-miejscowy odrzutowiec pasażerski o zasięgu regionalnym. Prace nad nim zaczęły się w roku 1989. Warto dodać, że pierwotny projekt Embraera 145 zakładał dość "dziwaczny" moim zdaniem układ z silnikami zamontowanymi na skrzydłach. Koncept z silnikami w części ogonowej powstał w roku 1994, natomiast oblot maszyny miał miejsce 11 sierpnia 1995. W roku 1996 samolot otrzymał certyfikaty CTA i FAA, a w 1997 europejskiego JAA (Joint Aviation Authorities). Pierwszym użytkownikiem były linie Continental Express z USA. Obecnie samolot użytkuje ok. 70 linii lotniczych na całym świecie.
Istnieją różne wersje Embraera 145. Embraer ERJ-145 ER (Extended Range) to wersja podstawowa o zasięgu 2,963 km. Istnieje także wersje ERJ-145LR (Long Range) o zasięgu 3,037 km. Wprowadzono ją do użytku w roku 1998. Zaś w listopadzie 2002 wprowadzono do użytku samolot Embraer-145XR. Pierwszym jego użytkownikiem były linie ExpressJet Airlines. Ta wersja samolotu może przewozić na odległość 3,704 km. Powstały również wersje samolotu o mniejszej pojemności E-135 (37 miejsc) i E140.
Samolot ma kołowy przekrój kadłuba oraz 2 silniki zamontowane z tyłu po bokach kadłuba oraz usterzenie w układzie T. Konstrukcja wykonana jest głównie z kompozytów. Poszczególne podzespoły dostarczają różni dostawcy. Np. skrzydła dostarcza hiszpańska Gamesa, a wykonanie środkowej i tylnej części kadłuba podlega belgijskiej firmie Sonaca, zaś ENAER z Chile dostarcza statecznik i usterzenie ogonowe. Wersja ERJ145XR posiada winglety, które zwiększają siłę nośną i poprawiają osiągi samolotu przy prędkościach przelotowych, zmniejszając opory strumienia powietrza opływającego skrzydło.
Maszynę pilotuje 2 pilotów. W kokpicie jest także „jumpseat” – składany fotel dla obserwatora. Embraer 145 jest również wyposażony w system HUD (Head Up Display). Dzięki niemu podstawowe parametry lotu wyświetlane są na szybie (jest to specjalna, ruchoma szklana część przed oczami pilota). Dzięki temu pilot może obserwować jednocześnie zewnętrzne otoczenie samolotu i parametry lotu i nie musi ciągle patrzeć na przyrządy. Poprawia to bezpieczeństwo lotu – dzięki niemu samolot może lądować w kategorii lądowania o ograniczonej widoczności CAT III. Samolot posiada „szklany kokpit” złożony z 5 wyświetlaczy wielofunkcyjnych (każdy o wymiarach 20.3 x 18 cm). 2 wyświetlacze przed każdym z pilotów podają wysokość, prędkość oraz dane nawigacyjne, a jeden pomiędzy pilotami pokazuje dane dotyczące pracy silnika. Awionikę maszyny zaprojektowała firma Honeywell (model awioniki Primus 1000). W skład awioniki maszyny wchodzi także system TCAS (Terrain Collision Avoidance System), którego zadaniem jest wczesne ostrzeżenie pilota przed możliwością zderzenia z przeszkodami, np. innymi samolotami. Oprócz niego, wyposażono samolot w system GPWS (Ground Proximity Warning System) – system ostrzegania o bliskości ziemi (by uniknąć zderzenia z ziemią). W samolocie znajduje się radar pogodowy z kolorowym wyświetlaczem oraz zestaw do komunikacji radiowej Primus II.
Typowa konfiguracja foteli w kabinie pasażerskiej samolotu Embraer ERJ 145 to układ 2 +1. Samolot posiada ciśnieniową oraz klimatyzowaną kabinę oraz luki bagażowe. Drzwi samolotu (jedne drzwi z przodu kadłuba) wyposażono w składane schodki, co w pewnym stopniu uniezależnia samolot od obsługi lotniskowej.
Samolot posiada 2 silniki Rolls Royce Allison AE3007A zamontowane na pylonach w tylnej części kadłuba. Pylony dostarczane są przez belgijską firmę Sonaca. Silniki wyposażone są w system pełnego sterowania cyfrowego silnikami (FA-DEC – full authority digital engine control) i odwracacze ciągu. Wloty powietrza wyposażono zaś w instalację przeciwoblodzeniową.
ERJ-145ER posiada silniki AE3007A o ciągu 31.3 kN. Zamawiający może wybrać także silniki o większej mocy AE3007A1. Wersja ERJ-145LR posiada te właśnie silniki. Wytwarzają one 15% więcej mocy. Ich ciąg to 31,3 kN. Mają one lepsze osiągi w zakresie wznoszenia oraz na poziomie przelotowym w niskich temperaturach wysokiej warstwy atmosfery. Embraer ERJ 145-XR to samolot z silnikami AE3007A1E. Charakteryzują się one mniejszym zużyciem paliwa i mają lepsze osiągi w gorącym klimacie, a także podczas operacji z lotnisk położonych wysoko ponad poziomem morza. Możliwe jest także utrzymanie większej wysokości w przypadku awarii jednego z silników.
Samolot posiada także system zasilania pomocniczego APU (Auxiliary Power Unit) APIC APS-500.
Podwozie samolotu jest trójkołowe. Podwozie główne (koła firmy Goodrich) chowa się do środka. Podwozie przednie (którym można sterować) chowa się do przodu.
Zasięg podstawowej wersji (ERJ 145) to 1500 km (Źródło: strona LOT)